عيد سعيد  للمرأة !

عيد سعيد  للمرأة !

يتم الاحتفال في 8 مارس بيوم المرأة في جميع أنحاء العالم.

على الرغم من أن المعنى المنسوب إلى اليوم يختلف من دولة إلى أخرى ومن منطقة إلى أخرى، فإن ما يتم التأكيد عليه في الواقع هو قدسية الكرامة الإنسانية.

لأن كرامة الإنسان هي كلُّ. في هذا التكريم، الرجال والنساء على حد سواء حاضرين على قدم المساواة. فكلما كان الرجل أكثر كرامة كانت المرأة أكثر كرامة وقدسية.

هذه الحقيقة الجوهرية هي جوهرالخلق. إنها الحالة النقية للوجود.

الشيء الرئيسي هو التقاط هذا الجوهر وعدم فقدان هذه الحالة النقية.

ومع ذلك، عندما يضع الإنسان رغباته وحماسه قبل هذه الحقيقة الأساسية، يبدو الأمر كما لو أنه حبس نفسه في الداخل. هذا يغذي الأنا / أنانية الشخص. يقوي قلب الإنسان المحب في سياق الخطاب والعمل. في هذا التقسية تضيع كل القيم والفضائل الجميلة التي تخلق حقيقة الحياة وروح الحياة، ولا سيما شرف الرجال والنساء. في هذا السياق، إذا لم يتطورالوعي الفردي والاجتماعي ولم يتم اكتساب وعي جديد، فإن الجذور الفكرية لتطورالتحيزالسلبي سوف تقوي وتغذي المعارضات في المجتمع. مع استمرارهذا الوضع، فإن إنسانية الرجل، المكونة من الرجال والنساء، مشلولة. إن العوامل الأساسية التي تمكن الإنسان من التطور وتطهر الروح البشرية تتضرر.

في سياق الشفاء، يجب أن يكون للطرق التي ستحول هذا الموقف إلى وضع إيجابي نية حسنة بحيث يجب أن تنأى بالناس عن مشاعر المعارضة الحالية. يجب أن تجعله أقرب إلى نفسه. لأن النية والعمل مثل الجسد والروح. تمامًا كما يتحول الجسم الميت إلى تربة، فإن أي عمل بدون نوايا حسنة سيكون بمثابة فشل. النوايا الحسنة تجعل القليل أكثر، القليل العظيم، والذي لا قيمة له ذا قيمة. إنه يمنع الناس من أن يكونوا أنانيين. لأن الأفكار/ الأفعال المتمركزة حول الذات تجعل الناس متعجرفين. إنه يضخم الغطرسة الموجودة ويقضي على التواضع. إنه يخل بتوازن الروح. عندما يختل توازن الحياة، ينعكس الخلل الناتج في سلوك الشخص وعلاقاته وممارسته. ولسوء الحظ فإن الاختلالات المتجسدة في السلوكيات تسبب مشاكل ونتائج غير مرغوب فيها.

وجهات النظر التي يطورها الناس في أذهانهم مهمة هنا. لدرجة أن وجهة نظرهم مثل نافذة على الحياة. يمكن أن تنفتح هذه النافذة أيضًا على نفق مظلم مليء بالأحكام السلبية. كما يمكن أن يفتح على حديقة جميلة مليئة بجمال الكرامة الإنسانية. الأمر كله يتعلق بالطريقة التي تنظر بها إلى الحياة والتنشئة. لذلك، الطريقة التي ننظر بها إلى الحياة، تبدأ حياتنا في التبلور. تتحول طريقة النظر إلى الحياة إلى مواقف / سلوكيات. هؤلاء يرسمون مسار الحياة.

لا ينبغي أن ننسى أنه عندما يقترب الشخص من الحقيقة والحقيقة بنزاهة، ويعامل النساء والرجال وجميع الكائنات الحية في الكون بأخلاق، فإنه يحصل على امتياز أن يكون إنسانًا. يصبح إنسانًا ويتمتع بالحياة أكثر.

كتبت برديصان ( + 222)، أحد أساتذة الفلسفة السريانية المشهورين، في هذا الاتجاه: “الخير هو طبيعة الإنسان. الشر هو حالة شاذة.

إن جوهر وحقيقة الخيرلا يتغيران. ما يتغير هو تصور وفهم الشخص. عندما يتحول حياة الشخص وإدراكه الذاتي بطريقة إيجابية، مع تطوره، ستتغير نظرته للحياة وفقًا لذلك. سوف يتم  تتطور.

عندما ننظرإلى المرأة كشخص وليس كأنثى، يتغيرالكثيرعندما نتمكن من النظر إليهن بهذه الطريقة. نعم، حتى لو كانت المواهب والمهارات والأدوار مختلفة، فالحياة كلها. تعبرعن “كرامة الإنسان” عن جوهر هذه الوحدة. لا يوجد استغلال –  بل تسامي هنا، والمساواة ضرورية. لا تمييز بين الرجل والمرأة في هذه المساواة. إن الكرامة الإنسانية المقدسة ملك لكل من الرجل والمرأة على قدم المساواة. لذلك، فإن التمييز بين الرجل والمرأة هو شذوذ. انها لا تنتمي الى نفسها.

المهم أن كرامة الإنسان، التي تنتمي إلى الجوهر، تُمجَّد وتُقدَّر بالحب والاحترام. هذا الشرف لا يتعرض للقمع والاستغلال بمقاربات غيرإنسانية، بغض النظر عن الجنس.

لأن أحد أهم الأسباب التي تسبب المشاكل في حياة الإنسان هو التقليل من قيمة ما هو ذا قيمة. لا ينبغي لأي شخص أن يقلل من شأن الآخرين عن طريق التقليل من قيمتهم. كما في كل العلاقات يجب على الرجل احترام المرأة والمرأة احترام الرجل.

بيت القصيد هو التحرر من مشاعر الاحتجاج والمطالبة بهذا الشرف الجوهري. إنها تنحي جانبا المواقف المواربة وتقدير الذات والآخرين. بدوافع الخدمة، إنها القدرة على إكمال الآخر وفقًا للإمكانيات حتى يكون كاملاً. لأن الحب الذي  يتناسب مع الأنماط والقواعد الفكرية هو سر الخلق. الحب يخلق، الحب يعطي الحياة. لأن الرب محبة. لذلك، فإن ترياق الشرالأخلاقي وكل الشرور هو الحب الذي يخلق الفهم.

سواء أكان رجل أو امرأة، الشخص الذي يكتشف هذا السر يقبل الفروق المرئية وغير المرئية كما هي. تزداد قوة كلما تم قبولها. إنها تصبح أخف وزنا كلما أصبحت أقوى. تصبح أثقل كلما أصبحت أخف. ينضج لأنه يصبح أثقل. عندما ينضج، يصبح الانسان  على دراية بالحدود والمفاهيم الخاطئة التي تحده.عندها يدرك أن الحياة متينة مع شعور بالمسؤولية التي يخلقها.

 عيد سعيد  في 8 مارس يوم المرأة العالمي.

ملفونو يوسف بكداش

رئيس جمعية الثقافة واللغة السريانية وادبها / ماردين

الحقيقة لا تتغير

الحقيقة لا تتغير

جوهر الخير والحقيقة لا يتغير. وفقًا للحالة الداخلية، فإن تصورات الانسان هي التي تتغير. عمقها وضحالتها. حرارتها وبرودتها. تتراوح بين عدم النضج والنضج. إنها استيعاب. إنها تجربة. إنها أسلوب قراءة.

ليس من السهل قبول نقص المعلومات أو أن يكون لديك رأي بمعلومات حقيقية وأن تكون موضوعيًا. لأن كل انسان يرى الأمر بشكل مختلف. كل انسان يدرك من خلال فنجانه وملعقته العقلية. كل انسان يفهم وفقًا لمقياسه الخاص. كل انسان  يقوم بالتقييم حسب فهمه.

ومع ذلك، عندما  يتعرف الانسان على نفسه ويتعرف على دوافعه الشخصية، يخرج من مكتبة العقل. يبدأ في إبداء التعليقات والتقييمات، مع مراعاة الحالة الذاتية للحقيقة والمفاهيم الخاطئة. لأنه مع تحول الحياة وإدراك الذات، تتغير أيضًا نظرة الناس إلى الخيروالحقيقة. تتطورالقدرة على التقييم بشكل إيجابي وتوفر النمو. لهذا السبب يعتقد الحكماء الحقيقيون الذين يعترفون بجهلهم، والذين يقدرون المعرفة الحقيقية، أنهم لا يعرفون شيئًا، وأنه يمكنهم دائمًا تعلم أشياء جديدة، والتصرف وفقًا لذلك.

إن الانسان الصادق مع حكمته وصميميته يعلم أنه لا يوجد شيء (حدث – شخص)  كما هو ظاهرأو كما يُدرك ويُرى. هذا الوعي يقود الفكرة. قال الكاتب الفرنسي الشهيرAntoine de Saint-Exupery أنطوان دو سان إكزوبيري (1900-1944)، “وراء كل ما يظهر، هناك شيء أعمق. علينا دائمًا الاستماع إلى قوله ذي المعنى، كل شيء ليس سوى باب ، نافذة ، طريق يؤدي إلى شيء آخر غير نفسه”.

الوعي والولاء لهما آثارمهمة للغاية هنا. للقضاء على سوء الفهم أو سوء التقدير، ولإيجاد الحقيقة، يتطلب التقييم / التفسير بمقاربات موضوعية تتجاوز التصورات والقوالب النمطية الراسخة. النظرة الشمولية / الشاملة تستلزم ذلك. عندما تكون هذه النظرة صادقة، تظهر الحقيقة كما هي، ويمكن بسهولة اكتشاف الخدمة المشتقة من روح التضحية بالنفس.

ومع ذلك، فإن الغطرسة وفيرة مثل البقع العمياء في الأشخاص غير الناضجين. إنهم يقدمون تفسيرات غيركافية وغيركاملة بسبب التقديرات والأوهام التي تتحول إلى أحكام. لأنهم يقيّمون وفقًا لأنماطهم الضيقة وتصوراتهم المحدودة. يستخدمون الأحكام المسبقة التعسفية عندما لا يستطيعون فك رموز وقائع وأحداث الناس. لذلك، فإن رؤية وفهم أي روح /تكون من خلال خدمة نكران الذات بكل عريها وذلك بسبب التحيز السلبي والتحيّز / الخطأ في التحقّق المحيط بالفكروهو يتناسب طرداً بشكل مباشر مع التصورات / المناهج / المعدات في العالم الداخلي. لا ينبغي أن ننسى أن أي تقييم يتم إجراؤه بنقص المعرفة / الإدراك / الفهم / الخبرة والتكييف السلبي يؤدي إلى تفسيرات ذاتية وأخطاء. لهذا السبب ، غالبًا ما يُساء تقدير روح التماهي / الإخلاص بسبب قراءات سيئة. لأن الناس ذوي الأخلاق / الأرواح المخلصة / المتسقة لديهم رؤى ودوافع مختلفة غير موجودة في الآخرين. بالنسبة للآخرين، فهو متمايزفي القلب والروح والعقل. ليس من السهل أن نفهم هذا الانسان كما هو بنواياه الصادقة. هذا الموقف النسبي، الذي يعتمد على تغيير / و تحويل انحياز السلبية وخطأ الأحكام المسبقة، على الذات / الأنا، والتي لا تتماشى مع الذات / الأنا، والتي تتم بوعي، والتي تعتمد على الأنشطة العقلية، تتطلب وقتًا و صبراً.

عندما لا يتمكن الانسان من إجراء التجديد العقلي والروحي الضروري، فإنه يستمر في التصرف وفقًا لرغبات روحه / الأنا. سواء أراد ذلك أم لا، يقوم بالتقييم والتعليق من خلال جعل المخرجات تتماشى مع برنامجه العقلي الحالي. عندما يبدأ في فعل ما هو صعب على نفسه / غروره، وعندما يستمر في تكراره بصبر، يتعلم العقل الباطن الشيء الجديد ويقبله بعد فترة، ويسجله ويبدأ في إعطاء مخرجات في هذا الاتجاه. ونتيجة لذلك، كما قيل، يبدأ في العطاء. بعد كل شيء، كما يقول المثل، “كل ما تقوله لأربعين يومًا يصبح كما تقول”.  ويبدأ التجديد الروحي / الفكري.

على الرغم من ضرورة الجدران المحمية التي تفيد الناس في بعض الأحيان، فإن الشيء الرئيسي هو ذاك الحجاب الذاتي الذي يغطي قلب العين. ذاك الذي ينبغي إزالته. إنها القدرة على بناء جسور التفاهم / التقارب بدلاً من الجدران. لأن هناك طريقًا من انسان لآخر، ومن قلب إلى قلب، ومن الفكر إلى الفكر. يجب أن يكون هذا الطريق مفتوحًا، لا أن يغلقه من خلال التحيز السلبي. لأن كل خطأ و تحيز وتأكيد هو بئر. من الصعب رؤية الحقيقة بكل عريها أثناء وجودها في هذا البئر. لهذا السبب قال Konfucius كونفوشيوس (551 قبل الميلاد – 479 قبل الميلاد) العبارة ذات المعنى “أولئك الذين يعيشون في قاع البئر يرون السماء على أنها فم البئر”.

على الرغم من أن تغيير المفاهيم / الأحكام الخاطئة وتحويلها يستغرق وقتًا، إلا أن الحقيقة لها جانب قاس في الظهور. تعد مناهج التقييم الشخصي والتعليقات رائعة لدرجة أنه حتى لو كنا مخطئين في أحد تصوراتنا / أحكامنا، إذا لم نتسرع، فقد يصدر حكم صحيح آخر – يومًا ما -. إذا كان الشخص لا يزال يسيء الفهم، ويخطئ في الأحكام المسبقة ضمن التصورات / المناهج المتعددة للمعرفة والفهم والوعي، فهذا ليس سوى حبس وحجب للنفس في الحقيقة.

كما قيل “حتى لو أسكتّ الحقيقة ودفنتها تحت الأرض، فإنها ستحيا بالتأكيد وتنمو وتتطور.”

ملفونو يوسف بكداش

رئيس جمعية الثقافة واللغة السريانية وادبها / ماردين

Hakikat Değişmezdir

Hakikat Değişmezdir

İyiliğin ve hakikatin özü değişmezdir. İçsel duruma göre, değişen insanın algılarıdır. Derinliği ve sığlığıdır. Sıcaklığı ve soğukluğudur. Toyluğu ve olgunluğudur. İdrakidir. Tecrübesidir. Okuma tarzıdır. 

Bilgi eksikliğini kabullenmek ya da hakiki bilgi ile fikir yürütmek, objektif olmak hiç kolay değildir. Çünkü herkes farklı bir şekilde görür. Herkes zihinsel kabına ve kaşığına göre algılar. Herkes kendi ölçeğine göre anlamlandırır. Herkes anlamlandırdığı gibi değerlendirir.

Ancak kendini tanıdıkça, şahsi motivasyonlarını öğrendikçe, insan aklın kütüphanesinden dışarı çıkar. Gerçeğin sübjektif olma durumunu ve yanılgıları da göz önünde bulundurarak yorum ve değerlendirme yapmaya başlar. Çünkü yaşam ve benlik algısı dönüştükçe, insanın iyiliğe ve hakikate bakışı da değişir. Değerlendirme kapasitesi de pozitif yönde evirilir ve büyüme sağlar. Bu yüzden cehaletini kabul eden gerçek bilgeler, hakiki bilgiye değer verenler, hiçbir şey bilmediklerini, her zaman yeni şeyler öğrenebileceklerini düşünür ve öyle davranırlar.

Kendi bilgeliğine ve samimiyetine karşı dürüst davranan insan hiçbir şeyin (kişi-olgu-olay) algılandığı ve göründüğü gibi olmadığını bilir. Bu farkındalık içinde fikri yürütür. Ünlü Fransız yazar Antoine de Saint-Exupery (1900-1944)’nin ‘‘Görünen her şeyin gerisinde daha engin bir şey vardır. Her şey, kendinden başka bir şeye açılan bir yol, bir kapı, bir pencereden başka bir şey değildir’’ şeklindeki anlamlı deyişine devamlı kulak kabartır.

Burada farkındalık ve vefa çok önemli etkilere sahiptir. Yanlış anlaşılmayı veya anlaşılmamayı gidermek, doğruyu bulmak, yerleşik algıların ve kalıpların ötesinde objektif yaklaşımlarla değerlendirme/yorum yapmayı gerektirir. Bütüncül/holistik bakış bunu zorunlu kılmaktadır. Bu bakış samimi olunca, hakikat olduğu gibi görünür ve özveri ruhundan türeyen hizmet daha rahat keşfedilir.

Ancak ne var ki, gelişmemiş insanlarda kör alanlar kadar kibir de çoktur. Evhama dönüşen tahmin ve sanrılar nedeniyle yetersiz ve eksik yorum yaparlar. Çünkü dar kalıplarına ve sınırlı algılarına göre değerlendirirler. İnsanları-olayları-olguları çözemedikleri zaman gelişigüzel önyargıları kullanırlar. Dolayısıyla düşünceyi kuşatan olumsuzluk önyargısı ve doğrulama önyargısı/yanılgısı nedeniyle özverili herhangi bir ruhun/hizmetin bütün çıplaklığıyla görülmesi ve anlaşılması, içsel dünyadaki algılarla/yaklaşımlarla/donanımlarla doğru orantılıdır. Unutulmamalıdır ki, bilgi/algı/idrak/deneyim eksikliğiyle ve olumsuz koşullanmayla yapılan her değerlendirme sübjektif yorumlara ve yanlışlara sevk eder. Bu nedenle yetersiz okumalardan ötürü  özdeşleşme ruhu/özverisi çoğu kez yanlış değerlendirilir. Çünkü samimi/tutarlı ahlaka/ruha sahip insan -başkalarında bulunmayan- farklı iç görü ve güdülere sahiptir. Diğerlerine göre o kalben, ruhen ve zihnen farklılaşmıştır. O insanı samimi niyetiyle olduğu gibi anlamak kolay değildir. Olumsuzluk önyargısının ve doğrulama yanılgısının değişmesine/dönüşmesine, nefsi/egoyu zorlayan, nefse/egoya hoş gelmeyen, bilinçli olarak yapılan, zihinsel faaliyetlere bağlı olan bu göreceli durum, zaman ve sabır gerektirir.

İnsan, gerekli zihinsel-ruhsal yenilenmeyi yapamadığında nefsinin/egosunun istekleri doğrultusunda hareket etmeye devam eder. İstese de, istemese de var olan mevcut zihinsel programı doğrultusunda çıktılar alarak değerlendirme ve yorum yapar. Nefsine/egosuna zor geleni yapmaya başladığında, tekrarlara sabırla devam ettiğinde, bilinçaltı bir süre sonra yeni olanı öğrenip kabullenerek, kayda alır ve bu doğrultuda çıktılar vermeye başlar. Sonuçta, söylendiği gibi “kırk gün ne dersen o olur” misali insanda ruhsal/düşünsel yenilenme başlamış olur.

İnsana fayda sağlayan korunaklı duvarlar bazen gerekli olsa da, esas mesele, kalp gözünü kaplayan benlik perdesini çekebilmektir. Aradan çıkarabilmektir. Duvarlar yerine anlayış/yakınlaşma köprüleri inşa edebilmektir. Çünkü insandan insana, gönülden gönle, düşünceden düşünceye giden bir yol vardır. O yol açık olmalı, olumsuzluk önyargılarıyla kapatılmamalıdır. Çünkü her önyargı ve doğrulama yanılgısı bir kuyudur. Bu kuyunun içinde iken hakikati bütün çıplaklığıyla görmek zordur. Onun için Konfüçyüs (MÖ 551- MÖ 479) “Kuyunun dibinde yaşayanlar, gökyüzünü kuyunun ağzı kadar görürler” manidar sözünü söylemiştir.

Yanlış algıların/yargıların değişmesi ve dönüşmesi zaman alsa da, hakikatin gün ışığına çıkma gibi acımasız bir yönü vardır. Şahsi değerlendirmenin ve yorumların yaklaşımları o kadar çok ki, algılarımızın/yargılarımızın birinde yanılsak bile, acele etmezsek, -günün birinde- karşımıza başka bir doğru yargı çıkabilir. Bilginin, anlayışın, bilinçlenmenin çoklu algıları/yaklaşımları içinde bir insan hala yanlış anlıyorsa, önyargılarla yanlış değerlendiriyorsa, bu insanın kendini doğrulara kilitlemesinden ve bloke etmesinden başka bir şey değildir.

Denildiği üzere; ‘‘Gerçeği susturup yeraltına gömseniz bile, muhakkak dirilecek, canlanacak ve büyüyecektir.’’

Yusuf Beğtaş

Süryani Dili-Kültürü ve Edebiyatı Derneği / Mardin

Kadınlar Günü Kutlu Olsun

Kadınlar Günü Kutlu Olsun!

8 Mart günü dünyada kadınlar günü olarak kutlanıyor.

Bugüne yüklenen anlam, ülkeden ülkeye, bölgeden bölgeye göre değişkenlik arz etse de, aslında vurgulanmak istenen insan onurunun kutsallığıdır.

Çünkü insan onuru bir bütündür. Bu onurda erkek de, kadın da aynı oranda mevcuttur. Erkeğin onuru ne kadar saygınsa, kadının da o denli saygın ve kutsaldır.

Bu temel gerçek yaratılışın özüdür. Varoluşun saf halidir.

Esas mesele bu özü yakalamak ve bu saf hali kaybetmemektir.

Ancak insan heva (istek ve arzular) ve hevesini bu temel gerçeğin önüne koyduğunda özüne kilit vurmuş gibi olur. Bu da insanın egosunu/bencilliğini besler. Söylem ve eylem bağlamında insanın sevecen yüreğini katılaştırır. O katılaşma içinde kadın ve erkek onuru başta olmak üzere, yaşamın hakikatini ve yaşamın ruhunu var eden bütün güzel değerler ve erdemler kaybolur. Bu bağlamda bireysel ve toplumsal bilinç gelişmezse, yeni farkındalıklar kazanmazsa, gelişen olumsuzluk önyargısının düşünsel kökleri güçlenir, toplumdaki karşıtlıkları körükler. Bu durum devam ettikçe, kadın ve erkekten meydana gelen insanın insanlığı sakatlanır. İnsanın gelişimini sağlayan ve insanın ruhunu temizleyen temel etkenler zarar görür.

İyileştirme bağlamında bu durumu olumluya dönüştürecek yöntemler öyle güzel bir niyet taşımalı ki, insanı var olan karşıtlık duygularından çok ötelere uzaklaştırmalıdır. Özüne yakınlaştırmalıdır. Çünkü niyet ile eylem, beden ile can gibidir. Cansız bir beden nasıl toprak oluyorsa, iyi niyet taşımayan her eylem de hüsran olur. İyi niyet, azı çok, küçüğü büyük, değersizi değerli kılar. İnsanı ben merkezli olmaktan korur. Zira ben merkezli düşünceler/eylemler, insana kibir kazandırır. Var olan kibri büyütür, tevazuu yok eder. Ruhun dengesini bozar. Yaşamın dengesi bozulduğunda, oluşan dengesizlik, insanın davranışlarına, ilişkilerine ve pratiğine da yansımaktadır. Maalesef davranışlarda somutlaşan dengesizlikler, sorunların oluşmasına ve istenmeyen sonuçlara neden olmaktadır.

İnsanın zihinde geliştirdiği bakış açıları burada hayati önem taşır. O denli ki, bakış açıları hayata açılan bir pencere gibidir. Bu pencere olumsuz yargılarla dolu karanlık bir tünele de açılabilir. İnsan onurunun güzellikleriyle dolu seyre doyulmayan güzel bir bahçeye de açılabilir. Bu tamamen hayata bakış ve yetişme tarzıyla alakalıdır. Dolayısıyla hayata nasıl bakarsak, hayatımız öyle şekillenmeye başlar. Hayata bakış şekli tutumlara/davranışlara dönüşür. Bunlar da yaşam yolunu çizer.

Unutulmasın ki, insan, hak ve hakikate doğrulukla, kadına da, erkeğe de ve kâinattaki bütün canlılara da ahlakla yaklaştığında, ahlakla davrandığında insan olma ayrıcalığına kavuşur. İnsan olur ve hayattan daha çok keyif alır.

Süryani felsefesinin tanınmış üstatlarından Bardaysan ( + 222)  bu doğrultuda şöyle yazar: ‘‘İyilik insanın doğasıdır. Kötülük ise anomalidir.’’

İyiliğin özü ve hakikati değişmezdir. Değişen insanın algıları ve idrakidir. Bir insanda yaşam ve benlik algısı pozitif yönde dönüştükçe, geliştikçe, hayata bakışı da o oranda değişecektir. Evirilecektir.

Kadına dişi olarak değil, kişi olarak baktığımızda, bakabildiğimizde çok şey değişir. Evet, yetenekler, beceriler, roller farklı farklı olsa da, hayat bir bütündür. ‘‘İnsan onuru’’ bu bütünlüğün özünü ifade etmektedir. Burada hiçbir sömürü-üstünlük yok, eşitlik esastır. Bu eşitlikte kadın ve erkek ayrımı yoktur. Kutsal olan insan onuru aynı oranda hem kadına, hem erkeğe aittir. Dolayısıyla kadın erkek ayrımı anomalidir. Öze ait değildir.

Esas olan öze ait olan insan onurunun sevgi ve saygı ile yüceltilmesi ve değer görmesidir. Kadın-erkek fark gözetmeksizin gayri insani yaklaşımlarla bu onurun ezilmemesi ve sömürülmemesidir.

Çünkü insanın hayatına sorunları taşıyan en önemli nedenlerden biri, değerli olanı değersizleştirmektir. Hiçbir insan bir başkasını değersizleştirerek küçümsememelidir. Bütün ilişkilerde olduğu gibi, erkek kadını onurlandırmalı, kadın da erkeği….

Bütün mesele karşıtlık duygularından özgürleşip öze ait bu onura sahip çıkmaktır. Göreceli tutumları bir kenara bırakarak insanın kendisine ve başkasına değer vermesidir. Hizmetkâr güdülerle, tamamlanmak için başkasını imkânlara göre tamamlayabilmesidir. Çünkü düşünsel kalıplara ve kurallara sığmayan SEVGİ yaratılışın sırrıdır. Sevgi var eder, sevgi yaşatır. Çünkü Rab, sevgidir. Dolayısıyla ahlaki kötülüğün ve bütün kötülüklerin panzehri anlayan sevgidir.

Kadın veya erkek, yaratılışın bu sırrını keşfeden insan, görünen ve görünmeyen farklılıkları olduğu gibi kabul eder. Kabullendikçe güçlenir. Güçlendikçe hafifler. Hafifledikçe ağırlaşır. Ağırlaştıkça olgunlaşır. Olgunlaştıkça onu sınırlayan sınırların ve yanılgıların farkına varır. Farkına vardıkça, hayatın var eden bir sorumluluk anlayışı ile kaim olduğunu anlar.

8 Mart Dünya Kadınlar Günü Kutlu olsun.

Saygılarımla.

Yusuf Beğtaş

Süryani Dil-Kültürü ve Edebiyatı Derneği Başkanı / Mardin

Hayatımızın Patronu ve Rehberi Kim

Hayatımızın Patronu ve Rehberi Kim?

Tabiatta kötülüğün kaynağı insandır. Diğer canlılar sadece içgüdüleriyle hareket ederler ve onlara karşı tedbir alınabilir, ancak kötü niyetli insanların nerede ne yapacağını kestirmek, tedbir almak her zaman mümkün değil. Her zaman kötü şeyler yaşayacağız diye bir şey yoktur. Fakat insan her türlü duruma hazır olmalıdır. Hazır olmak için ise ilahi sevgiyi kullanmak ve onu hayatımızın patronu/rehberi yapmak en emin yoldur. Kötülükleri bertaraf etmek ya da onunla güçlü bir biçimde mücadele etmek ve sabır göstermek ancak bu yolun samimiyetiyle mümkün olur.

Ne yaparsak yapalım, masumiyetimizi kaybetmememiz gerek. Masumiyet, üzüntüleri aşmada zamanı kısaltır. Kısa sürede zorlukları aşarız. Masumiyetin anlamı kötülükler karşısında iyimser olmaktır. İlahi sevgiye güveni kaybetmemektir. Kimseye kötülük yapmama düşüncesinin hayata geçmesidir. Olumlu düşünmek, ilahi sevgiye güvendir, onun koruyuculuğuna inanmaktır. Bu nedenden dolayıdır ki, Mesih, “Hiç kimse iki efendiye kulluk edemez. Ya birinden nefret edip öbürünü sever, ya da birine bağlanıp öbürünü hor görür.” (Matta: 6) sözünü söylemiş ve bir yaşam felsefesi olarak üstünde durmuştur.

‘‘İki efendiye/patrona kulluk edemezsiniz’’ söylemiyle, özgürleştirici hakikat sevgisine ve hakikatin anlamlarına vurgu yapılmaktadır.

Bu ilahi söz, hayatın anlamlarına dönük, çok kapsamlı, çok güçlü ve derin mesajlar içerir. İnsanı kendi içindeki ikiliğin, çelişkinin merkezine götürür. İnsanın/egonun içsel çatışmalarını dile getirmektedir. İnsan olarak içimizdeki karanlık ve aydınlık yanlarımızın savaşını anlatıyor.

Her şeyde olduğu gibi, kulluk etmenin de çeşitleri var. Bu da sevginin farklı türevleriyle olmaktadır. Ruhunda ilahi sevgi ve bilgisi bulunmayan hiçbir sevgi başarıya götürmez. Hayatın dar sokaklarında çıkmaza götürür. Yanıltır.

Burada esas olan özgürleştirici hakikat sevgisidir. İnsanın iç dünyasında hiçbir sevgi, hayatı var eden, yöneten ilahi, hakikat sevgisinden üstün, etkin olmamalıdır. Hayatın ana dinamiğinde ve idaresinde Rabbin ilahi sevgisi olmalıdır. Buna gönderme yapılmaktadır.

Ahlaki/insani/kalıcı değerlere göre yaşamaya, sevgi-saygı verip sevgi-saygı almaya, sorumluluk ve sahiplenme/kollama duygusuyla katkıda bulunmaya zorlayan sevgi ile bizi baltalayan, iyilik yapmaktan alıkoyan, dizginleyen, hayatımızı ve çalışmalarımızı sabote eden kötü tercihlere yönelten sevginin gücünü tanıtıyor. Tanıtırken, sakındırıyor.

Bu sakınmayı yaparken, aynı zamanda yaşamın kendisi ve özü olan gerçek sevgiye yönlendirmektedir. Bu aynı zamanda, araçların farkındalığı içinde amaca bir çağrıdır. Bu çağrı içsel beğenmişliği, korkuya dayalı, egonun esareti içinde yaşadığımız bir dünyadan çıkarıp içimizdeki SAF SEVGİ ile buluşturma çağrısıdır. Gücü, sevgiyi, mutluluğu artık dışımızda değil içimizde bulabileceğimizin davetidir. Asma ve çubuk örneğinde olduğu gibi, hayatın amacıyla özdeşleşme sevgisidir. Ruhsal manada içerdeki kavgayı sonuçlandırma çabasıdır.

13. yy’ın özgün yazarı ve Süryani Deha Barebroyo (Abulfarac) ‘‘Nehtuf lan valgav menan nethgave. Dneşkah malkuthan damtaşyo bleban: kemath dnehze lalohan = kendi kendimizi zorla çalalım, alıkoyalım, içimize odaklanalım ki, yüreğimizde saklı cennetimizi keşfedelim. Yani orada Allah’ımızı görelim’’ derken aslında bu temel gerçeği dile getirmektedir.

Maneviyat ruhla ilgilidir. Kendini tanıma, kendine ve başkalarına karşı sorumlu olma alanına bir yolculuktur. İki efendiye/iki patrona kulluk/hizmet ederek bu yolculuk yapılmıyor. Yapılsa da, sonu hüsran ve zarar olur…

Bu hüsrana ve zarara uğramamak için herkes ruhsal gelişiminden aynı oranda sorumludur. Bireysel ve toplumsal yarar için bu gelişimi yapmakla yükümlüdür.

Saygılarla.

Yusuf Beğtaş

Süryani Dili-Kültürü ve Edebiyatı Derneği / Mardin